Velti Velti

2.Mánaða

Unga stúlkan velti sér yfir á magann í dag!!! jaaaaa hérna hér..ég átti ekki orð, ég varð svo spennt að ég vissi ekki hvað ég ætti að gera og hringdi strax í mömmu til að segja henni fréttirnar. Daði greyið í Rússlandi og missir af öllu.
Hún hefur lengi verið að velta sér á hliðina en seinustu daga hefur hún verið að setja andlitið á sér ofan í gólfið og fer alltaf aðeins lengra og lengra, og í gær var hún þvílíkt að spyrna sér og troða andlitinu meira og meira ofan í teppið en hendin hefur alltaf verið fyrir þó hún sé nú ekki stór og bjóst ég ekki við þessu alveg strax :) Og svo í dag, þá byrjaði hún á þessu aftur og var þvílíkt að vinna í þessu og allt í einu bara BLÚBBS!! og komin á magann, hendin var samt sem áður föst undir henni og henni fannst það ekki mjög gaman. Ég lagaði hana til og hún lá á maganum voða stolt að skoða heiminn, svo lagði ég hana aftur á bakið og hún var sko ekki lengi að velta sér aftur á magann!!! Þetta litla barn er sko heldur betur að flýta sér.

Hérna er hún búin að velta sér á hliðina í fyrsta sinn:) Hendin föst, snuddan föst og allt ómögulegt haha  

Tilraun 2 að takast! :)

Svo er hún líka farin að uppgvöta á sér hendurnar og liggur svona með hendurnar alltaf núna og er farin að opna lófana til að grípa í hluti. Hún byrjaði á því á föstudaginn þegar hún lá á leikteppinu þvílíkt að vanda sig að reyna ná fuglinum sem hékk þar, henni tókst það reyndar ekki þar sem hann fór alltaf í burtu, en hún náði taki á hringnum aftur og aftur. Það er svo gaman að sjá hana uppgvöta nýja hluti sem hún getur gert :)

2 mánaða

(Fyrsta almennilega pössunin, mamma og pabbi á leið á árshátíð, sumum fannst þetta afskaplega þreytandi að láta taka myndir af sér :)

Daman orðin 2 mánaða! eða reyndar 10 vikna akkurat í dag, semsagt komin í tveggja stafa töluna. Hljómar ekkert smá mikið :)
Við mæðgur erum orðnar einar í kotinu, Daði fór til Rússlands á sunnudaginn og skildi okkur dömurnar eftir einar. Það er búið að ganga rosalega vel en samt skrítið að vera bara ein með hana. Þarf að plana allt rosavel núna, og bara það að komast út með ruslið er hægara sagt en gert :) En ég get ekki kvartað mikið yfir þessu yndislega barni.
Hún sofnar alltaf (nætursvefninn) um 8 - 9 á kvöldin eins og hún hefur gert dáldið lengi núna og þá hef ég tíma til að "slappa af" og þá sefur hún í svona 5 til 7 tíma, þar til hún vaknar til að drekka sem er oftast um kl 3, kl 6, kl 9 og svo vaknar hún almennilega til að fara á fætur oftast um 10 leytið til 12.

2 mánaða: 

• Eftir að hafa alltaf kúkað 2-3 á dag þá fór hún að taka uppá því að kúka annan hvern dag til þriðja hvern dag og þá koma líka þessar svakalegu bombur, og þá helst þegar við eru, einhverstaðar í heimsókn! Og þá fer allt uppá bak og í eitt skiptið var sko komið uppundir hendur!!
• Hún er alltaf farin að lyfta rassinum þegar ég er að skipta á henni, þannig að þegar bleyjan er komin á og ég er að fara festa hana þá lyftir hún upp rassinum og hendir sér einhvernveginn upp og þá fer bleyjan alltaf út og suður!
• Allt í einu er orðið meira spennandi að sjúga á sér puttana og hnúana heldur en snuðið. Snuðinu er bara spítt útí horn og hnefinn settur upp í eða puttarnir og oftast eru þeir settir það langt uppí munn að hún kúgast. 
• Hún er farin að slefa rosalega mikið, Þegar hún liggur á bringunni á okkur að hafa kósý þá skilur hún alltaf eftir þessu fínu polla á manni :)
• Hún er farin að grípa í hluti, oftast án hennar meðvitundar þó. En um daginn þá var Daði með andlitið alveg upp að henni og hún vandaði sig mikið að reyna grípa í nefið á honum og tókst það nokkrum sinnum. Og alltaf þegar við tökum hana upp þá fylgja með taubleyjur eða eitthvað annað sem hún er búin að ná taki á og ætlar sko ekkert að sleppa :)
• Hún er farin að halda alveg höfði þessi litla mús, hún verður eins og annað barn að sjá hana frá þessu sjónarhorni :)
• Hún varð kvefuð í fyrsta skipti eða reyndar við öll, hún fékk smá hósta og stíflað nef, þá bjargaði saltvatnið henni sko heldur betur. En það var mjög erfitt að hlusta á hana þegar hún var að vakna á nóttunni með svakalega stíflað nef. Fórum með hana til læknis á fjórða degi, við höfðum ekki áhyggjur en vildum láta kíkja á hana bara til að vera viss að allt væri með felldu útaf hóstanum, en læknirinn taldi mig bara móðursjúka "enda með fyrsta barn!!" Fannst smá spes hvernig læknirinn kom fram við okkur svona miðað við alla vírusuna sem eru í gangi, þá finnst mér bara allt í lagi að láta kíkja á hana svona litla. Þessi læknir allavega bættist í hóp þeirra lækna sem ég vil EKKI hitta á þessari heilsugæslu okkar, þó svo hún hafi nú eiginlega verið á listanum þar sem ekki er talað vel um hana þarna. Eru þeir orðnir 3 núna sem ég neita að fara til :)

Eftir að Daði fór núna á sunnudaginn (17 mars) þá hrannast upp hlutirnir sem hún er byrjuð að gera, alveg týpist enda ætlar hún helst að vera byrjuð að labba þegar hann kemur til baka eftir mánuð :)

Á leiðinni í 9 vikna skoðun :)

Við fórum í 9 vikna skoðun á mánudaginn og er hún orðin svakaleg lengja eða 59.8cm og heil 4.745 kg. Hún bræddi hjúkkuna okkar alveg í klessu þegar hún brosti bara allan tímann til hennar og hjalaði alveg á fullu, alltof krúttlegt sko!

Svo gerir hún ekki annað þessa dagana en að halda hausnum á sér uppi! Þegar hún liggur á bakinu þá er hún alltaf á fullu í magaæfingum :) Liggur oft með hausinn uppi og þegar hún er í ömmustólnum þá er hún að allan tíma halda uppi hausnum og líka þegar hún liggur á löppunum á manni þá er hausinn alltaf uppi og snertir mann ekki, þetta er eitthvað svaka sport þessa dagana, og tekur ekki mikið á fyrir hana að setjast upp þegar maður hjálpar henni upp með því að toga í hendurnar.

Líka þegar hún liggur á bakinu þá veltur hún sér alltaf á hliðina og treður andlitinu í gólfið eða sófann, veit ekki alveg hvað hún er að reyna gera :)

Og nýjasta nýtt sem hún byrjaði á í gær er að velta sér yfir á bakið þegar hún er búin að fá nóg af því að liggja á maganum.

Svona er hún alltaf núna, alltaf að lyfta hausnum upp, sama hvar hún er!

Þetta er eitthvað nýtt æði að troða andlitinu í gólfið ?? :)

Hendurnar eru sko miiiiklu betri en snuðið  :)

Fegurst allra, litli krúttrass :)

Eitthvað hefur hún erft þetta frá pabba sínum að vera alltaf að fikta í eyranu á sér og beygla það :)

Á leiðinni út í göngutúr :)

UPDATE

8 vikna gömul skvísa

Jæja daman er orðin 8 vikna (í gær)! Mér finnst tíminn líða alltof hratt og lillan stækkar líka alltof hratt að mínu mati allavega :) Hef ekki verið alveg eins dugleg að blogga og ég ætlaði mér en hef þó verið dugleg að punkta niður hluti sem hún er byrjuð að gera, er bara búin að vera of upptekin að dást af fallega barninu mínu og knúsa ;) 

Hún er algjört draumabarn, lætur voða lítið fyrir sér fara. Það er komin góð rútína á daginn hennar sem byrjar svona um 10 leytið til hádegis og svo sofnar hún um 9 á kvöldin með svona 3-4 drykkjarpásum yfir nóttina/morguninn, hún er farin að vaka dáldið núna yfir daginn en tekur nokkra stutta blunda yfir daginn og þess á milli liggur hún bara á leikteppinu og spjallar við bangsavini sína og brosir og ískrar hástöfum.

Hvað er yndislegra en að vakna á morgnana, líta til hliðar í vögguna og segja góðan daginn við hana og fá svona þvílíkt bros og hjal tilbaka...LOVE IT

Hún er búin að stækka heilan helling frá því að hún fæddist og líst hjúkrunafræðingnum ótrúlega vel á hana og finnst hún líka rosalega sterk...of course ;)

Hún er farin að halda hausnum stöðugri og meira með hverjum deginum og fylgjast með öllu í kringum sig. Svona stækkar hún...:

10.jan fæðing: 3245gr – 50cm – höfuð 33cm

15.jan 5dagar: 3115gr

25.jan 15 dagar: 3700 - ? – höfuð 35,6

4.feb 25 dagar: 4010 - ? – höfuð 36

28.feb 7 vikna: 4515 – 57.7 – höfuð 37.2

En þrátt fyrir hvað hún er orðin löng þá passar hún enn vel í Newborn fötin sín og stærð 50, það verður sorgarstund þegar það þarf að setja þau föt til hliðar! Og styttist nú óþfluga í það.

Hún er enn mjög dugleg að æla yfir allt og alla og er búin að merkja sófann og stólana vel og vandlega með ælum hér og þar. Það er nú eins gott að merkja sér sitt svæði :) Hún hefur líka bombað nokkrum bombum þvert yfir herbergið og einnig á pabba sinn, í eitt skiptið hitti hún yfir á skrifborðið sem er lengst í burtu og lak þá niður og INN í skúffurnar og á allt draslið þar. Og í hvert skipti er bara brosað útað eyrum rosalega stolt af sjálfri sér.

Snuddan fer aldrei langt frá henni, hún er alveg sjúk í hana og er aldrei fjarri góðu gamni.

Svipirnir sem hún getur sett upp eru svo alltof fyndnir stundum að hálfa væri nóg.

Hún liggur við sofnar þegar við erum að klæða hana í útiföt og hún veit að hún er að fara í vagninn eða í bílstólinn, það er eitthvað mjög notalegt við þar. Keyrðum í sveitina um daginn og hún steinsvaf alla leiðina í þessa þrjá tíma og rumskaði ekki einu sinni.

Ótrúlega er þetta fljótt að gerast allt, finnst eins og ég sé búin að gleyma hvernig það var að hafa hana pínkulitla og nýfædda finnst svo langt síðan eitthvað. Og hvað þá að hafa nokkurn tímann verið ólétt, þetta er allt eitthvað svo fjarlægt núna. Veit ekki alveg, mjög skrítið eitthvað :)

Annars gengur allt með hana eins og í sögu gætum ekki átt meira draumabarn, erum  IN LOVE 

2 vikna gömul

Þessi litli krúttbangsi er orðin 16 daga gömul í dag! Vá hvað þetta líður hratt. Hún er heldur betur búin að stækka og breytast á þessum stutta tíma frá því við komum heim af spítalanum. Komin með smá undirhöku, búin að fylla smá í kinnarnar og orðin pattaraleg:)

Þegar hún fæddist var hún 3245gr, í 5 daga skoðun var hún 3115gr. 

Í gær kom hjúkrunarfræðingur heim til að skoða hana og vigta, og á 10 dögum er hún búin að þyngjast um rúmlega 600 grömm!!! hún var semsagt 3700gr. Það er sko heldur betur gott mjólkubú framan á mömmunni, talað er um að meðalþyngdaraukning er 150gr á viku. Hún nennir sko ekkert að vera lítil og nett lengur, ætlar bara að vera stór og sterk.

Svona getur hún verið heillengi, haldandi hausnum og bræða okkur með stóru augunum sínum

2. VIKNA gömul

• Tók snuð á öðrum degi
• Missti naflastrengsstubbinn á fjórða degi
• Drekkur á ca 3 tíma fresti og sefur þess á milli, fyrir utan tímana þegar hún bara liggur og horfir útí loftið og spáir í heiminum
• Hún drekkur í kringum miðnætti og þá er komin háttartími, vaknar svo um 3 til að drekka, aftur um 6-7 og svo aftur um 10 leytið og þá er farið fram í stofu í kósýtíma með pabba, kveikt á ljósum og sjónvarpi og þá er komin dagur og yfirleitt fær mamman að sofa þá ogguponsu lengur, þetta er rútína sem er búin að vera síðan á degi 2 eftir að snuðið fékk grænt ljós..very næs og svona heldur þetta áfram yfir daginn.
• Það tekur hana svona 10 mín að drekka í hvert sinn
• Sefur alltaf í vöggunni sinni nema þegar foreldrarnir bara verða aðeins að knúsa og kjassa
• Finnst best að sofa á hliðinni og þá með hendurnar fyrir ofan haus eða ofan á hausnum
• Getur legið heillengi róleg og horft á hello kitty í vöggunni þegar hún nennir ekki alveg strax að fara að sofa
• Finnst rosa gott að liggja í kuðung :)
• Ælir næstum eftir hverja gjöf
• Er stundum dáldið æst að drekka og svolgrar mjólkinni í sig á methraða með meðfylgjandi andköfum en þá kemur líka hressilegt og oft dáldið gauralegt rop strax á eftir
• Gefur frá sér pirringshljóð ef hún nær ekki að ropa strax eftir gjöf og þá kemur stundum smá grátur með
• Finnst rosalega gott að koma sér vel fyrir á búbbunni eftir að hafa drukkið og fá sér smá kríu og stundum lyftir hún upp hausnum til að koma sér aðeins betur fyrir. Og best er að halda líka utan um búbbuna með handleggnum
• Finnst ótrúlega notalegt að liggja á bringunni á pabba sínum og sofa þar í smá dekri og þá er líka ofsa gott að toga smá í bringuhárin svona til að ná góðu taki svona ef reynt væri að færa mann í vögguna. Og enn betra er ef maður fær smá hristing í leiðinni
• Finnst rosa róandi að hlusta á suðið í gíraffa bangsanum sínum (white noise)
• Er ekkert smá dugleg að lyfta hausnum og halda honum í dáldinn tíma meðan hún skoðar hvað er fyrir framan sig
• Finnst mjög notalegt að fara í bað
• Er enn með smá gröft í augunum en það er á góðri leið að fara, og þá bara strokið í burtu með volgu vatni og bómul
• Elskar snuðið sitt og er mjög dugleg að passa uppá það og halda í það svo það detti ekki úr munninum
• Hún er með svo rosalega sogþörf að stundum þegar hún missir snuðið nær hún að sjúga það upp aftur þegar hún liggur í rúminu :) Ef það tekst ekki þá heyrist svona ohhh hljóð í henni einhvernveginn til að láta okkur vita að snuddan er farin á flakk og vantar hjálp til að ná henni tilbaka
• Er farin að sparka af sér sænginni
• Verður betri og betri með hverjum deginum að ná völdum á augunum þó hún verði ennþá stundum dáldið rangeygð.
• Finnst rosa gott að láta nudda tásurnar sínar
• Fær ennþá Moro reflex í miðjum svefni, og oft þegar verið er að skipta á henni og setja í bað en það lagast allt leið og maður leggur hendina á bringuna

Ljúfa lífið :)

 Hárið dáldið úfið eftir baðið

 Hér er sko best að kúra

 Gott að slappa af og horfa á american idol :)

 Stundum dáldið erfitt að ná stjórn á þessum augum

Fröken kúrudýr

Mamman á fyrstu 2 vikunum

• Þar sem sogþörfin var svo rosaleg á litlu dömunni náði hún að sjúga nipplurnar næstum af mér, og saug hún það fast að það fór að blæða, og þá var sko ÓGEÐSLEGA vont að láta hana á brjóst, líka því hún var að taka búbbuna dáldið vitlaust fyrstu 2 dagana. 
• Fengum grænt ljós á snuð á degi 2 og þá fengu nipplurnar hvíld á endalausu sogi og fóru að lagast
• Þurfti samt að halda í mér andanum fyrstu sekúnturnar þegar hún var sett á brjóst það var svo ógeðslega vont, en með hjálp snuðsins og lansinoh kremsins fóru nipplurnar að lagast og á degi 6-7 var allt orðið gott aftur
• Á degi 3 komu stálmarnir og breyttist ég í Dolly Parton, og var erfitt að sofa þar sem ég hélt ég myndi bara springa. Sem betur fer tók þetta bara um 24 tíma og þá voru búbburnar orðnar betri :) og mjólkurstarfsemin hafin
• Fyrstu vikuna var ég að DEYJA í rófubeininu, átti erfitt með að labba, sitja, hósta, hnerra og stundum hlægja og gekk um eins og bækluð mörgæs. Ljósan ákvað að hringja og panta tíma hjá sjúkraþjálfa sem skoðaði á mér rófubeinið og kom þá í ljós að það hafði beyglast aftur í fæðingunni og þess vegna var ég búin að vera drepast í beininu. 
• Mest pirrandi var að heyra frá sjúkraþjálfanum að oftast væri hún kölluð til beint eftir fæðingu til að laga rófubeinin á stelpunum ef það hefði skekkst. Ég var strax farin að kvarta yfir þessu 5 mínútum eftir fæðingu en engri ljósunni niðrá spítala grunaði neitt svo ég þurfti að þjást í viku áður en eitthvað var gert.
• Hún nuddaði beinið smá til og frá og þá var allt strax betra.
• Tók þó smá tíma að lagast en í dag er þetta farið.
• Það tók smá tíma fyrir sauminn að lagast, þar sem einn saumurinn datt úr á fyrsta degi og var það að bögga mig í langan tíma en það er allt búið að lagast í dag.
• Er búin að fara út nokkrum sinnum í göngutúra og fá mér ferskt loft þó það sé ekki nema í 15 mín.
• Jelly Belly jább :)
• Grindin er farin að segja til sín núna EFTIR fæðinguna, great og er ég að reyna passa mig að krossleggja ekki lappirnar. En það er bara svooo erfitt að muna það!

Jæja þá er ég búin að gera smá minnispunkta fyrir mig, þar sem það er svo leiðinlegt að skrifa þetta niður og ég kom mér aldrei í það þá er fínt að gera það hér :)

Viku gömul prinsessa

Fæðingarferlið hófst 9.janúar, réttara sagt í hádeginu kl 12.30. Þá byrjaði vatnið að dropa niður, var samt ekki alveg viss fyrst, sá alltaf fyrir mér að þegar maður missti vatnið þá bókstaflega myndi það fara eins og í bíómyndunum. Aldrei voru verkir eða neitt meðfylgjandi bara þessir venjulegu samdrættir svo ég var ekki alveg viss hvort eitthvað væri að fara bresta á. Þegar Daði kom heim úr vinnunni um 17.00 leytið þá ákváðum við að hringja niður í Hreiður bara til að sjá hvað þær myndu segja yfir þessu. Þær vildu fá mig niðureftir í skoðun svo við settum spítalatöskuna og bílstólinn í bílinn svona til vonar og vara ef við kæmum ekkert heim aftur.
Þegar við mættum niðrá spítala kl 18.00 þá mættum við Rakel ljósmóðurinni okkar hlaupandi upp stigana til að hitta okkur, við höfðum hringt í hana á leiðinni niðureftir og ætlaði hún að hitta okkur þar. Við fórum með henni inná herbergi þar sem hún skoðaði mig. Hún prófaði að ýta á magann á mér og þá fossaði út allt vatnið, mjög skrítin tilfinning :) Svo tjekkaði hún á útvíkkuninni og var ég komin með 6 í útvíkkun!!
Það voru ánægjulegar fréttar að vera komin í 6 í útvíkkun grunlaus og verkjalaus!
Svo setti hún mig í monitor til að tjekka á hjartslættinum á lillu sem var mjög flottur, og sátum við þarna í rúman klukkutíma í tjekki. Eftir það kom önnur ljósa inn sem var sérhæfð í nálastungum og smellti þeim á mig í von um að hríðarnar færu nú af stað. 3 í eyrað, 1 í ennið og svo í sitthvoran innanverðan ökklann. Og þar sátum við í annan klukkutíma. Eftir það spurði hún hvort við vildum ekki bara fara heim og slaka á þar og sjá hvað myndi gerast og ættum við svo að koma aftur kl 8 um morguninn daginn eftir og þyrftum þá að fara í gangsetningu því þá væri kominn hámarkstími frá þeim tíma sem ég byrjaði að missa vatnið. Eða fá að vera á hreiðrinu yfir nóttina þar sem það var mjög lítið að gera hjá þeim. Þar sem Daði var ekki tilbúinn að taka á móti dóttur sinni í bílnum þá ákváðum við að gista bara niðrá spítala, þorðum ekki heim ef eitthvað færi nú af stað og við myndum ekki fatta að allt væri að gerast (right!!)

Kl 20.00 vorum við komin inná herbergi og átti ég að leggja mig og Rakel ljósa ákvað að fara bara heim þar sem ekkert var að gerast og ætlaði svo að koma aftur morguninn eftir jafnvel fyrr ef eitthvað færi af stað sem við höfðum ekki mikla trú á.
Nákvæmlega 28 mínútum seinna byrjuðu hríðar eins og smellt væri fingri, það var eins og lilla hefði sparkað þeim af stað svo það varð ekkert úr því að sofna og safna orku. Hríðarnar voru mjög vægar í byrjun svo við vorum ekkert mikið að kippa okkur upp við þetta, því þetta voru bara smá túrverkir en svo jókst þetta og jókst með meðfylgjandi uppköstum. Við létum ljósurnar frammi vita að hríðarnar væri líklegast byrjaðar og þá kölluðu þær Rakel til aftur sem var nýkomin heim :)

Klukkutíma seinna(21.30) þá voru hríðarnar byrjaðar að vera frekar sársaukafullar svo við kölluðum aftur á ljósuna og um klukkan 22.00 þá færðum við okkur inná fæðingarstofuna þar sem baðið var og ákvað ég að prófa skella mér í það í von um að það yrði þægilegra að fara í gegnum hríðarnar þar og ég sé sko ekki eftir því.
Um hálf 11 þá voru hríðarnar farnar að vera sársaukafullari með hverri hríð svo þá ákváðum við að prófa glaðloftið. Fann það virka á mig í byrjun en þegar leið á þá fann ég það ekki alveg virka lengur...Örrugglega búin að klára úr brúsanum :) En þetta glaðloft er snilldartæki því það var ákveðið verkefni í gegnum hríðarnar að anda í það og hjálpaði það mér mikið, Daði stóð eins og klettur við hlið mér og gaf mér að drekka inná milli og reyna gefa mér að borða þar sem ég var orðin svo orkulaus. Ég var bæði orðin dauðuppgefin og búin að æla öllum mat úr mér útaf verkjum. Klukkan 01.15 þá byrjaði ballið, þá færði ég mig úr baðinu og uppí rúm þar sem ég vildi frekar eiga þar heldur en í baðinu.
Eftir að vera búin að rembast í 55 mín þurfti að kalla á læknir því að hjartslátturinn í lillu var farinn að hægjast og hríðarnar voru farnar að styttast og styttast og uppgvötaðist að lilla var að koma í framhöfuðstöðu, ekki bein með kollinn út eins og haldið var (man reyndar ekki mikið eftir þessum hluta en Daði man mest eftir þessu mómenti) sá læknir ákvað svo að kalla til sérfræðing sem kom og skoðaði og var ákveðið að klippa þurfti á spöngina. Komið var með 2 stórar sprautur til að deyfa, svo bara KLIPP og út kom barnið kl 02.18 bólgin og marin á höfðinu litla greyið útaf framhöfuðstöðunni! 50cm og 3245gr

Tilfinningin ólýsanleg, ótrúleg og svo óraunveruleg að fá fallegasta barnið í hendurnar, allt sem á undan hafði gengið gleymdist um leið og litli líkaminn var komin í fangið á mér!!!

Næstu 2 tímar fóru í það að reyna sauma mig saman! Voru þær þrjár þarna í klofinu á mér að reyna átta sig á hvar ætti að byrja og var svo sérfræðingur kallaður til sem kláraði svo saumaskapinn. Á meðan var litla daman bara á brjósti sem hún tók strax og leið ofsalega vel.

Loks fékk ég að standa upp, og var það frekar skrítið þar sem þyngdapunkturinn var aaaaðeins búinn að breytast. Orkan mín var ENGIN og var ég orðin bókstaflega græn í framan af orkuleysi, hungri, ofurþreytu og svima en ég tímdi ekki að setjast niður og missa af fyrstu mómentunum með stelpunni okkar þegar verið var að mæla hana, vigta og fleira sem þurfti að gera.

Um 5 leytið fengum við litla fjölskyldan að staulast saman inná herbergi. Öll saman skriðum við uppí rúm að kúra með litlu snúlluna á milli okkar yyyyyyndislegt. Hringdum í þá nánustu til að færa fréttir og svo var haldið inní draumalandið. Það var samt frekar erfitt að reyna fara sofa þar sem það var mjög erfitt að hætta að horfa á litluna okkar :)

Fallegust!!

Í dag ungfrúin orðin viku gömul. Þessi vika er búin að vera svo notaleg og kósý og ein sú besta! Stelpan okkar er svo ljúf og góð og gætum við ekki verið heppnari!

Fyrstu 2 dagarnir tóku dáldið á svefnlega séð :) Daman var með sogþörf á háu stigi og vildi bara vera á brjósti, svo sofnaði hún þar og leið og við ætluðum að færa hana þá vaknaði hún alltaf og vildi meira. Við vorum aaaalvega að fara prófa setja uppí hana snuð en þorðum ekki þar sem alltaf var talað um við okkur að bíða lágmark 4 - 7 daga með að nota snuð, svo við héldum aftur að okkur. Sogþörfin var svo gífurleg að við vorum öll orðin í sogblettum, hún náði að gefa pabba sínum 2 sogbletti á öxlina á 0.1 sekúndu og voru nokkrir sogblettir á brjóstunum á mér, alveg ótrúlegur þessi litli munnur :)

Sogblettirnir á pabbanum :)

Á öðrum degi fengum við grænt ljós á snuð og þá byrjuðu góðu tímarnir og við fengum að sofa þar sem litla bara sefur og drekkur og bræðir okkur inná milli með magabrosum og stóru augunum sínum. Og getum við eytt heilu stundunum bara að horfa á hana.

Hún bræddi líka alla í 5 daga skoðun, þar gengum við inn í krakkakórinn meðan hún kippti sér ekki upp við læknana þegar þeir voru að skoða hana, heldur horfði bara á þá og velti því fyrir sér hvað væri í gangi. Hún var orðin 3115 gr og bara flottust, og varð einn læknirinn ekkert smá hissa á því hvað hún væri sterk þegar hún tók hana upp og gat bara sagt "VÓ hvað hún er sterk!"

Ljósmóðirin kom heim til okkar á hverjum degi í 6 daga, og fór hún frá okkur á seinasta degi rosalega stolt af litlu stelpunni og allt að ganga svo rosalega vel. Marið á henni er farið og hún er orðin svo slétt og fín og auðvitað fallegust ;)

En við tökum samt sem áður bara einn dag í einu og njótum hverrar mínútu :)

Jæja þá er þessu væmna bloggi loks lokið, nenniggi að lesa yfir það aftur...er alltof langt ;) Er að vinna að Nino síðu svo þá fáiði að sjá fleiri myndir af snuddulínu ;)