2 vikna gömul

Þessi litli krúttbangsi er orðin 16 daga gömul í dag! Vá hvað þetta líður hratt. Hún er heldur betur búin að stækka og breytast á þessum stutta tíma frá því við komum heim af spítalanum. Komin með smá undirhöku, búin að fylla smá í kinnarnar og orðin pattaraleg:)

Þegar hún fæddist var hún 3245gr, í 5 daga skoðun var hún 3115gr. 

Í gær kom hjúkrunarfræðingur heim til að skoða hana og vigta, og á 10 dögum er hún búin að þyngjast um rúmlega 600 grömm!!! hún var semsagt 3700gr. Það er sko heldur betur gott mjólkubú framan á mömmunni, talað er um að meðalþyngdaraukning er 150gr á viku. Hún nennir sko ekkert að vera lítil og nett lengur, ætlar bara að vera stór og sterk.

Svona getur hún verið heillengi, haldandi hausnum og bræða okkur með stóru augunum sínum

2. VIKNA gömul

• Tók snuð á öðrum degi
• Missti naflastrengsstubbinn á fjórða degi
• Drekkur á ca 3 tíma fresti og sefur þess á milli, fyrir utan tímana þegar hún bara liggur og horfir útí loftið og spáir í heiminum
• Hún drekkur í kringum miðnætti og þá er komin háttartími, vaknar svo um 3 til að drekka, aftur um 6-7 og svo aftur um 10 leytið og þá er farið fram í stofu í kósýtíma með pabba, kveikt á ljósum og sjónvarpi og þá er komin dagur og yfirleitt fær mamman að sofa þá ogguponsu lengur, þetta er rútína sem er búin að vera síðan á degi 2 eftir að snuðið fékk grænt ljós..very næs og svona heldur þetta áfram yfir daginn.
• Það tekur hana svona 10 mín að drekka í hvert sinn
• Sefur alltaf í vöggunni sinni nema þegar foreldrarnir bara verða aðeins að knúsa og kjassa
• Finnst best að sofa á hliðinni og þá með hendurnar fyrir ofan haus eða ofan á hausnum
• Getur legið heillengi róleg og horft á hello kitty í vöggunni þegar hún nennir ekki alveg strax að fara að sofa
• Finnst rosa gott að liggja í kuðung :)
• Ælir næstum eftir hverja gjöf
• Er stundum dáldið æst að drekka og svolgrar mjólkinni í sig á methraða með meðfylgjandi andköfum en þá kemur líka hressilegt og oft dáldið gauralegt rop strax á eftir
• Gefur frá sér pirringshljóð ef hún nær ekki að ropa strax eftir gjöf og þá kemur stundum smá grátur með
• Finnst rosalega gott að koma sér vel fyrir á búbbunni eftir að hafa drukkið og fá sér smá kríu og stundum lyftir hún upp hausnum til að koma sér aðeins betur fyrir. Og best er að halda líka utan um búbbuna með handleggnum
• Finnst ótrúlega notalegt að liggja á bringunni á pabba sínum og sofa þar í smá dekri og þá er líka ofsa gott að toga smá í bringuhárin svona til að ná góðu taki svona ef reynt væri að færa mann í vögguna. Og enn betra er ef maður fær smá hristing í leiðinni
• Finnst rosa róandi að hlusta á suðið í gíraffa bangsanum sínum (white noise)
• Er ekkert smá dugleg að lyfta hausnum og halda honum í dáldinn tíma meðan hún skoðar hvað er fyrir framan sig
• Finnst mjög notalegt að fara í bað
• Er enn með smá gröft í augunum en það er á góðri leið að fara, og þá bara strokið í burtu með volgu vatni og bómul
• Elskar snuðið sitt og er mjög dugleg að passa uppá það og halda í það svo það detti ekki úr munninum
• Hún er með svo rosalega sogþörf að stundum þegar hún missir snuðið nær hún að sjúga það upp aftur þegar hún liggur í rúminu :) Ef það tekst ekki þá heyrist svona ohhh hljóð í henni einhvernveginn til að láta okkur vita að snuddan er farin á flakk og vantar hjálp til að ná henni tilbaka
• Er farin að sparka af sér sænginni
• Verður betri og betri með hverjum deginum að ná völdum á augunum þó hún verði ennþá stundum dáldið rangeygð.
• Finnst rosa gott að láta nudda tásurnar sínar
• Fær ennþá Moro reflex í miðjum svefni, og oft þegar verið er að skipta á henni og setja í bað en það lagast allt leið og maður leggur hendina á bringuna

Ljúfa lífið :)

 Hárið dáldið úfið eftir baðið

 Hér er sko best að kúra

 Gott að slappa af og horfa á american idol :)

 Stundum dáldið erfitt að ná stjórn á þessum augum

Fröken kúrudýr

Mamman á fyrstu 2 vikunum

• Þar sem sogþörfin var svo rosaleg á litlu dömunni náði hún að sjúga nipplurnar næstum af mér, og saug hún það fast að það fór að blæða, og þá var sko ÓGEÐSLEGA vont að láta hana á brjóst, líka því hún var að taka búbbuna dáldið vitlaust fyrstu 2 dagana. 
• Fengum grænt ljós á snuð á degi 2 og þá fengu nipplurnar hvíld á endalausu sogi og fóru að lagast
• Þurfti samt að halda í mér andanum fyrstu sekúnturnar þegar hún var sett á brjóst það var svo ógeðslega vont, en með hjálp snuðsins og lansinoh kremsins fóru nipplurnar að lagast og á degi 6-7 var allt orðið gott aftur
• Á degi 3 komu stálmarnir og breyttist ég í Dolly Parton, og var erfitt að sofa þar sem ég hélt ég myndi bara springa. Sem betur fer tók þetta bara um 24 tíma og þá voru búbburnar orðnar betri :) og mjólkurstarfsemin hafin
• Fyrstu vikuna var ég að DEYJA í rófubeininu, átti erfitt með að labba, sitja, hósta, hnerra og stundum hlægja og gekk um eins og bækluð mörgæs. Ljósan ákvað að hringja og panta tíma hjá sjúkraþjálfa sem skoðaði á mér rófubeinið og kom þá í ljós að það hafði beyglast aftur í fæðingunni og þess vegna var ég búin að vera drepast í beininu. 
• Mest pirrandi var að heyra frá sjúkraþjálfanum að oftast væri hún kölluð til beint eftir fæðingu til að laga rófubeinin á stelpunum ef það hefði skekkst. Ég var strax farin að kvarta yfir þessu 5 mínútum eftir fæðingu en engri ljósunni niðrá spítala grunaði neitt svo ég þurfti að þjást í viku áður en eitthvað var gert.
• Hún nuddaði beinið smá til og frá og þá var allt strax betra.
• Tók þó smá tíma að lagast en í dag er þetta farið.
• Það tók smá tíma fyrir sauminn að lagast, þar sem einn saumurinn datt úr á fyrsta degi og var það að bögga mig í langan tíma en það er allt búið að lagast í dag.
• Er búin að fara út nokkrum sinnum í göngutúra og fá mér ferskt loft þó það sé ekki nema í 15 mín.
• Jelly Belly jább :)
• Grindin er farin að segja til sín núna EFTIR fæðinguna, great og er ég að reyna passa mig að krossleggja ekki lappirnar. En það er bara svooo erfitt að muna það!

Jæja þá er ég búin að gera smá minnispunkta fyrir mig, þar sem það er svo leiðinlegt að skrifa þetta niður og ég kom mér aldrei í það þá er fínt að gera það hér :)

Viku gömul prinsessa

Fæðingarferlið hófst 9.janúar, réttara sagt í hádeginu kl 12.30. Þá byrjaði vatnið að dropa niður, var samt ekki alveg viss fyrst, sá alltaf fyrir mér að þegar maður missti vatnið þá bókstaflega myndi það fara eins og í bíómyndunum. Aldrei voru verkir eða neitt meðfylgjandi bara þessir venjulegu samdrættir svo ég var ekki alveg viss hvort eitthvað væri að fara bresta á. Þegar Daði kom heim úr vinnunni um 17.00 leytið þá ákváðum við að hringja niður í Hreiður bara til að sjá hvað þær myndu segja yfir þessu. Þær vildu fá mig niðureftir í skoðun svo við settum spítalatöskuna og bílstólinn í bílinn svona til vonar og vara ef við kæmum ekkert heim aftur.
Þegar við mættum niðrá spítala kl 18.00 þá mættum við Rakel ljósmóðurinni okkar hlaupandi upp stigana til að hitta okkur, við höfðum hringt í hana á leiðinni niðureftir og ætlaði hún að hitta okkur þar. Við fórum með henni inná herbergi þar sem hún skoðaði mig. Hún prófaði að ýta á magann á mér og þá fossaði út allt vatnið, mjög skrítin tilfinning :) Svo tjekkaði hún á útvíkkuninni og var ég komin með 6 í útvíkkun!!
Það voru ánægjulegar fréttar að vera komin í 6 í útvíkkun grunlaus og verkjalaus!
Svo setti hún mig í monitor til að tjekka á hjartslættinum á lillu sem var mjög flottur, og sátum við þarna í rúman klukkutíma í tjekki. Eftir það kom önnur ljósa inn sem var sérhæfð í nálastungum og smellti þeim á mig í von um að hríðarnar færu nú af stað. 3 í eyrað, 1 í ennið og svo í sitthvoran innanverðan ökklann. Og þar sátum við í annan klukkutíma. Eftir það spurði hún hvort við vildum ekki bara fara heim og slaka á þar og sjá hvað myndi gerast og ættum við svo að koma aftur kl 8 um morguninn daginn eftir og þyrftum þá að fara í gangsetningu því þá væri kominn hámarkstími frá þeim tíma sem ég byrjaði að missa vatnið. Eða fá að vera á hreiðrinu yfir nóttina þar sem það var mjög lítið að gera hjá þeim. Þar sem Daði var ekki tilbúinn að taka á móti dóttur sinni í bílnum þá ákváðum við að gista bara niðrá spítala, þorðum ekki heim ef eitthvað færi nú af stað og við myndum ekki fatta að allt væri að gerast (right!!)

Kl 20.00 vorum við komin inná herbergi og átti ég að leggja mig og Rakel ljósa ákvað að fara bara heim þar sem ekkert var að gerast og ætlaði svo að koma aftur morguninn eftir jafnvel fyrr ef eitthvað færi af stað sem við höfðum ekki mikla trú á.
Nákvæmlega 28 mínútum seinna byrjuðu hríðar eins og smellt væri fingri, það var eins og lilla hefði sparkað þeim af stað svo það varð ekkert úr því að sofna og safna orku. Hríðarnar voru mjög vægar í byrjun svo við vorum ekkert mikið að kippa okkur upp við þetta, því þetta voru bara smá túrverkir en svo jókst þetta og jókst með meðfylgjandi uppköstum. Við létum ljósurnar frammi vita að hríðarnar væri líklegast byrjaðar og þá kölluðu þær Rakel til aftur sem var nýkomin heim :)

Klukkutíma seinna(21.30) þá voru hríðarnar byrjaðar að vera frekar sársaukafullar svo við kölluðum aftur á ljósuna og um klukkan 22.00 þá færðum við okkur inná fæðingarstofuna þar sem baðið var og ákvað ég að prófa skella mér í það í von um að það yrði þægilegra að fara í gegnum hríðarnar þar og ég sé sko ekki eftir því.
Um hálf 11 þá voru hríðarnar farnar að vera sársaukafullari með hverri hríð svo þá ákváðum við að prófa glaðloftið. Fann það virka á mig í byrjun en þegar leið á þá fann ég það ekki alveg virka lengur...Örrugglega búin að klára úr brúsanum :) En þetta glaðloft er snilldartæki því það var ákveðið verkefni í gegnum hríðarnar að anda í það og hjálpaði það mér mikið, Daði stóð eins og klettur við hlið mér og gaf mér að drekka inná milli og reyna gefa mér að borða þar sem ég var orðin svo orkulaus. Ég var bæði orðin dauðuppgefin og búin að æla öllum mat úr mér útaf verkjum. Klukkan 01.15 þá byrjaði ballið, þá færði ég mig úr baðinu og uppí rúm þar sem ég vildi frekar eiga þar heldur en í baðinu.
Eftir að vera búin að rembast í 55 mín þurfti að kalla á læknir því að hjartslátturinn í lillu var farinn að hægjast og hríðarnar voru farnar að styttast og styttast og uppgvötaðist að lilla var að koma í framhöfuðstöðu, ekki bein með kollinn út eins og haldið var (man reyndar ekki mikið eftir þessum hluta en Daði man mest eftir þessu mómenti) sá læknir ákvað svo að kalla til sérfræðing sem kom og skoðaði og var ákveðið að klippa þurfti á spöngina. Komið var með 2 stórar sprautur til að deyfa, svo bara KLIPP og út kom barnið kl 02.18 bólgin og marin á höfðinu litla greyið útaf framhöfuðstöðunni! 50cm og 3245gr

Tilfinningin ólýsanleg, ótrúleg og svo óraunveruleg að fá fallegasta barnið í hendurnar, allt sem á undan hafði gengið gleymdist um leið og litli líkaminn var komin í fangið á mér!!!

Næstu 2 tímar fóru í það að reyna sauma mig saman! Voru þær þrjár þarna í klofinu á mér að reyna átta sig á hvar ætti að byrja og var svo sérfræðingur kallaður til sem kláraði svo saumaskapinn. Á meðan var litla daman bara á brjósti sem hún tók strax og leið ofsalega vel.

Loks fékk ég að standa upp, og var það frekar skrítið þar sem þyngdapunkturinn var aaaaðeins búinn að breytast. Orkan mín var ENGIN og var ég orðin bókstaflega græn í framan af orkuleysi, hungri, ofurþreytu og svima en ég tímdi ekki að setjast niður og missa af fyrstu mómentunum með stelpunni okkar þegar verið var að mæla hana, vigta og fleira sem þurfti að gera.

Um 5 leytið fengum við litla fjölskyldan að staulast saman inná herbergi. Öll saman skriðum við uppí rúm að kúra með litlu snúlluna á milli okkar yyyyyyndislegt. Hringdum í þá nánustu til að færa fréttir og svo var haldið inní draumalandið. Það var samt frekar erfitt að reyna fara sofa þar sem það var mjög erfitt að hætta að horfa á litluna okkar :)

Fallegust!!

Í dag ungfrúin orðin viku gömul. Þessi vika er búin að vera svo notaleg og kósý og ein sú besta! Stelpan okkar er svo ljúf og góð og gætum við ekki verið heppnari!

Fyrstu 2 dagarnir tóku dáldið á svefnlega séð :) Daman var með sogþörf á háu stigi og vildi bara vera á brjósti, svo sofnaði hún þar og leið og við ætluðum að færa hana þá vaknaði hún alltaf og vildi meira. Við vorum aaaalvega að fara prófa setja uppí hana snuð en þorðum ekki þar sem alltaf var talað um við okkur að bíða lágmark 4 - 7 daga með að nota snuð, svo við héldum aftur að okkur. Sogþörfin var svo gífurleg að við vorum öll orðin í sogblettum, hún náði að gefa pabba sínum 2 sogbletti á öxlina á 0.1 sekúndu og voru nokkrir sogblettir á brjóstunum á mér, alveg ótrúlegur þessi litli munnur :)

Sogblettirnir á pabbanum :)

Á öðrum degi fengum við grænt ljós á snuð og þá byrjuðu góðu tímarnir og við fengum að sofa þar sem litla bara sefur og drekkur og bræðir okkur inná milli með magabrosum og stóru augunum sínum. Og getum við eytt heilu stundunum bara að horfa á hana.

Hún bræddi líka alla í 5 daga skoðun, þar gengum við inn í krakkakórinn meðan hún kippti sér ekki upp við læknana þegar þeir voru að skoða hana, heldur horfði bara á þá og velti því fyrir sér hvað væri í gangi. Hún var orðin 3115 gr og bara flottust, og varð einn læknirinn ekkert smá hissa á því hvað hún væri sterk þegar hún tók hana upp og gat bara sagt "VÓ hvað hún er sterk!"

Ljósmóðirin kom heim til okkar á hverjum degi í 6 daga, og fór hún frá okkur á seinasta degi rosalega stolt af litlu stelpunni og allt að ganga svo rosalega vel. Marið á henni er farið og hún er orðin svo slétt og fín og auðvitað fallegust ;)

En við tökum samt sem áður bara einn dag í einu og njótum hverrar mínútu :)

Jæja þá er þessu væmna bloggi loks lokið, nenniggi að lesa yfir það aftur...er alltof langt ;) Er að vinna að Nino síðu svo þá fáiði að sjá fleiri myndir af snuddulínu ;)

40vikur eða 10 mánuðir!!! Meðgangan er sko engir 9 mánuðir það er einn leynimánuður í viðbót sem enginn talar um greinilega...já flókið :)

http://www.haveyouhadthatbabyyet.com/

16v - 20v - 24v - 28v - 32v - 36v - 40v

Þetta er bara seinasta svona myndin sem ég mun púsla saman. Frekar skrítið að hugsa útí það að það sé bara komið að þessu. Þetta tímabil var svo endalaust langt en núna þegar hver dagur fer að verða seinastur þá er eins og óléttutíminn hafi flogið í burtu frá manni. Ég er ekki frá því að ég sé strax komin með smá bumbusakn þó ég geti ekki beðið eftir að hún fari og fæ litla stelpu í heiminn í staðinn. 

40v/2d í dag og allt er voða rólegt, fórum í tíma til ljósunnar í morgun og hún hreyfði aðeins við belgnum til að reyna koma einhverju af stað, veit ekki hvort það hafi eitthvað virkað. Ekki var það þægileg reynsla en ég voooona að eitthvað fari að gerast bráðlega....getiggi beðið lengur!!

5.Janúar

5.Janúar er runninn upp og ekkkkkkert er að gerast! Vonuðumst nú til að hún léti sjá sig í dag miðað við lætin í henni í gær. Náðum ogguponsu videoi af látunum þegar maginn gekk um í sveiflum, en auðvitað hættir hún alltaf leið og myndavélin kemur á staðinn.

HÉRNA er smá video af iðandi bumbunni.

Svo héldum við líka að hún myndi alveg pottþétt koma í gærkvöldi eða nótt, því við ákváðum að fara í bumbumyndatöku hjá Helenu í dag og það hefði verið svo týpist að ná því ekki. En það var gaman að geta farið í myndatöku á settum degi og hlakka ég til að sjá myndirnar á morgun :)
Við vorum svo á fullu að stússast í dag með það líka í huga að reyna koma einhverju af stað. Þurftum að fara í Ikea og löbbuðum í gegnum allt og húff hvað það var erfitt. Samdrættir og stingir voru alveg á fullu og þrýstingur niður eins og ég veit ekki hvað, eeeeen það hætti um leið og við fórum útúr Ikea. Ég fann líka hvað maður er í eeengu formi lengur eftir 2 mánaða legu þar sem ég fékk hlaupasting að labba í Ikea á skjaldbökuhraða. Og núna sit ég uppgefin uppí sófa eftir erfiði dagsins haha :)

En ef ekkert er búið að gerast fyrir mánudag, þá förum við í belglosun á mánudagsmorgun hjá ljósunni til að reyna ýta okkur af stað. En við höfum einn dag í viðbót áður en það þarf að gerast.
Nenniggi meir Bless...

löppin að troða sér þarna í gærkvöldi...

Verð líka að setja inn alltof krúttlegar myndir af henni Lárey litlu, efri myndin er þegar hún er spurð "hvað ertu sterk??"

Verðandi foreldrar á áramótunum :)

!!

1 dagur í baby!!! svona tæknilega séð þar sem það er komið fram yfir miðnætti. Og hún er ekkert að gera sig líklega til að koma! Enda kannski ekki skrítið, við alltaf búin að banna henni að koma þar til 2013 væri komið að núna þorir hún ekki lengur að reyna að troða sér út eins og hún var byrjuð á:) Ætlum út á morgun í fyrsta göngutúrinn eftir rúmlega tvo mánuði í legu!! Hoppa smá kannski líka:)